Pałac w Granówku najstarszym mieszkańcom kojarzy się z rodem szlacheckim Nieżychowskich.

Pałac w Granówku najstarszym mieszkańcom kojarzy się z rodem szlacheckim Nieżychowskich. To właśnie ta rodzina kupiła wiejskie dobra i rozpoczęła budowę obiektu. Noeklasycystyczny pałac zbudowano w latach 1820-1830 z inicjatywy Jana Nieżychowskiego.

Piętrowy gmach wzniesiono na rzucie prostokąta i nakryto czterospadowym dachem. Fasadę frontową ozdobił wysoki portyk z kolumnami jońskimi zwieńczony tympanonem. Od strony ogrodu znajduje się obszerny ganek z tarasem na wysokości piętra. Do pałacu przylega też park krajobrazowy założony w czasie jego budowy. Niestety nie wiadomo kto zaprojektował tak okazałą budowlę. Być może był to niemiecki architekt David Gilly, działający na przełomie XVIII i XIX wieku w Poznaniu lub architekt czerpiący wzory z jego dorobku. Granówko pozostawało własnością tej rodziny do 1939 roku, z przerwą w okresie, gdy przeszła do Rodryga Dunina po jego ślubie z wdową po Stanisławie Nieżychowskim.

Rodzina Nieżychowskich była bardzo znana. Miała liczną służbę, francuską guwernantkę. W rodzie ważne były tradycje wojskowe. W Granówku urodził się np. Kazimierz Nieżychowski, powstaniec wielkopolski, organizator artylerii powstańczej. Później był rolnikiem i działaczem spółdzielczym. Brał udział jako ochotnik w kampanii wrześniowej w 1939 roku. Zmarł w Gliwicach. Warto dodać, że matka Kazimierza - Łucja była spokrewniona z Hipolitem Cegielskim, znanym poznańskim przemysłowcem i działaczem społecznym.

- Ostatnio wiele osób pyta o pałac w Granówku. Szukamy książek, dawnych publikacji, ale jest ich mało. Jest to historyczny, bardzo cenny obiekt na naszym terenie, więc nie dziwi fakt, że wciąż wzbudza zainteresowanie i ciekawość. Najgorsze jest to, że niszczeje - mówi dyrektor granowskiej biblioteki Genowefa Chojnacka.
Wśród współczesnych pokoleń tej szlacheckiej rodziny najbardziej znanym, szczególnie na wybrzeżu był Jerzy Jacek Nieżychowski, który urodził się w 1924 roku. Zawodowo związał się ze Szczecinem, gdzie założył pierwszy teatr muzyczny. W tym mieście zorganizował także Festiwal Młodych Talentów, który wykreował największe sławy polskiej muzyki rozrywkowej, takie jak: Czesław Niemen, Karin Stanek, Kasia Sobczyk, Helena Majdaniec, Ada Rusowicz, Mira Kubasińska.

Równolegle z występami kabaretowymi Nieżychowski grał w filmach i serialach telewizyjnych (”Polskie drogi”, “Przygody dobrego wojaka Szwejka”, “Kochajcie syrenki”, “Milion za Laurę”). Lata osiemdziesiąte to dla niego długi epizod amerykański. Grał, śpiewał i pisał w prasie polonijnej. Do ojczyzny wrócił w latach dziewięćdziesiątych. Osiadł w Świnoujściu. Stał się legendą. Wydał książkę “Kuchnia ziemiańska- błogosławione cztery pory roku”. Artysta zmarł cztery lata temu.

Warto dodać, że przy kościelnym cmentarzu w Granowie znajduje się grobowiec Nieżychowskich herbu Pomian, w którym spoczywa zmarły w 1819 roku Jan Nepomucen i czworo członków jego rodziny. Zbudowany z czerwonej nietynkowanej cegły grobowiec powstał prawdopodobnie w 1841 roku. Na ścianie frontowej widnieje pięć tablic epitafijnych. Ostatnio Granowo odwiedzili żyjący potomkowie Nieżychowskich.

Co teraz dzieje się z pałacem? Po wojnie przejęła go rolnicza spółdzielnia. W obiekcie znajdowała się szkoła. Po jej likwidacji pałac sprzedała firmie ochroniarskiej “Joker”, która zamierzała zorganizować tam ośrodek szkoleniowy, restaurację. Z nieoficjalnych informacji udało nam się dowiedzieć, że zabytek znów przeszedł w kolejne ręce. Teraz jest on prawdopodobnie w rękach młodych ludzi z okolic Leszna.