Zygmunt Duda - wspomnienie

- Często mówi się, że odszedł człowiek nie do zastąpienia. I tak jest w przypadku pana Zygmunta. Nie ma osoby, która byłaby w stanie go zastąpić. Znałem pana Zygmunta od moich najmłodszych lat - mówi nam burmistrz Opalenicy Tomasz Szulc. - Był żywą encyklopedią Opalenicy i całej gminy, wiele historii pewnie zabrał ze sobą. Powstało, co prawda mnóstwo publikacji, jednak moim zdaniem nic nie odda osobistego kontaktu, tego, co pan Zygmunt miał w głowie, w notatkach, jak potrafił opowiadać. Dla mnie jest to olbrzymia strata. Jest mi tak po ludzku po prostu przykro, że już nigdy nie będę mógł go spotkać, porozmawiać - dodaje.
Skarbnica wiedzy

- Bliżej pana Dudę poznałem podczas przygotowań do 620 - lecia obchodów jubileuszu Rudnik. Zaimponował mi swoim zaangażowaniem, pomysłami i werwą. Pomimo różnicy wiekowej, jego aktywność oraz tempo pracy dało się pozytywnie we znaki wszystkim przygotowującym imprezę. Był to człowiek z zasadami, poczuciem humoru. Skarbnica wiedzy - opowiada nam powiatowy radny i urzędnik z Opalenicy, Patryk Kąkolewski.
Inspirował do działania

- Pan Zygmunt Duda był ciepłym, dobrym i mądrym człowiekiem. Zawsze pomocny, pełen empatii. Był to człowiek zakochany w Opalenicy. Mieliśmy w planach jeszcze różnego rodzaju wspólne projekty... Wspierał nas, jak tylko potrafił. Podpowiadał, inspirował do działania. Będzie nam go bardzo brakowało - wspomina dyrektor Centrum Kultury i Biblioteki w Opalenicy Krzysztof Sadowski.
Zygmunt Duda 1937- 2017

Urodził się 27 marca 1937 r. w Poznaniu - Cytadeli, w rodzinie Ignacego, zawodowego podoficera Wojska Polskiego i Janiny z Piechowiaków. W okresie okupacji wraz z rodzicami mieszkał w Rudnikach pod Opalenicą. Ojca pochował w 1945 r., a matka objęła 5 ha gospodarstwo rolne w Wojnowicach. Z. Duda ukończył tam szkołę z dwuletnim opóźnieniem ze względu na liczne choroby. Po zdaniu matury w 1957 roku w Liceum Ogólnokształcącym w Nowym Tomyślu, ukończył dwuletnie Studium Nauczycielskie w Poznaniu na kierunku filologia polska. Pracę zawodową jako nauczyciel - wychowawca przez 12 lat (1959-1971) wykonywał w Szkole Podstawowej nr 2 w Opalenicy u doświadczonego kierownika szkoły, pedagoga i metodyka Mariana Neunerta.
Uczył głównie języka polskiego i historii w kl. V-VIII. Jako jedyny w tej szkole zdobył przygotowanie do prowadzenia zajęć z nowego przedmiotu wychowania obywatelskiego. Ze względu na przynależność do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, a nie do PZPR, odebrano mu jednak prawo do uczenia tego przedmiotu. W szkole prowadził bibliotekę, po uprzednim zdobyciu kwalifikacji. Prowadził zespół teatralny i recytatorski.
Na prośbę władz miejskich, 1 czerwca 1971 r. objął funkcję kierownika Miejskiego Domu Kultury w Opalenicy, który dwa lata wcześniej oddany został do użytku. Pracę zawodową zakończył w lutym 1992 r., przechodząc na rentę inwalidzką drugiej grupy, by całkowicie oddać się swej pasji - prowadzeniu badań nad przeszłością Opalenicy i publikowaniu wyników swoich dociekań. W okresie od lipca 1983 do czerwca 1992 r. społecznie pełnił funkcję redaktora naczelnego miesięcznika „Echa Opalenickie”, który był pierwszym w kraju gminnym wydawnictwem lokalnym. Na łamach tego miesięcznika ukazało się prawie 900 jego artykułów. Należał do współzałożycieli Stowarzyszenia Prasy Lokalnej w Polsce. Przez 100 miesięcy kierowania zespołem redakcyjnym w każdym wydaniu „Ech…”, umieszczał artykuły związane z historią miasta i okolic oraz bieżących wydarzeń. Cykle jego artykułów „Kartka z historii” i „Rodem z naszej ziemi” były zaczynem do powstania monografii miasta „Dzieje Opalenicy” i „Opalenickiego Słownika Biograficznego”, do nadania miejscowym szkołom i ulicom w mieście patronów związanych z ziemią opalenicką.

Ceniony regionalista...

Do Zygmunta Dudy, powszechnie znanego i cenionego w środowisku, przylgnęło określenie regionalista. Tak również określany by w lokalnych publikatorach i na kartach opracowań wielu autorów. Regionalizm był wyrazem jego lokalnego patriotyzmu, miłości do małej ojczyzny, w której zamieszkał i pracował. Przez ponad 50 lat zgromadził pokaźny materiał źródłowy na podstawie akt zawartych w archiwach, pracowniach naukowych, zbiorów zdjęć, kronik, wywiadów. Sylwetka regionalisty i jego dokonania prezentowane były na łamach prasy lokalnej, wojewódzkiej i ogólnokrajowej.

Za swoje osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej otrzymał liczne odznaczenia i wyróżnienia, m.in: Zasłużony Działacz Kultury (1973), „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego (1976), Srebrny Krzyż Zasługi (1977), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984), medal „Za Zasługi w Upowszechnianiu Książki” (1985), złotą odznakę honorową Ligi Obrony Przyrody (1984), medal „Zasłużony dla miasta i gminy Opalenica” (1990), medal „Sześćsetlecia Opalenicy” (1993), Dyplom Ministra Kultury (1979), Wojewódzką Nagroda za Upowszechnianie Kultury (1983).

W 1997 r. wyróżniony został przez Wojewodę Poznańskiego medalem pamiątkowym „Ad perpetuam rei memoriam”. Jako pierwszy opaleniczanin wyróżniony przez Metropolitę Poznańskiego abp. Stanisława Gądeckiego medalem Optime Merito Archidioecesis Posnaniensis za wierną służbę Kościołowi Poznańskiemu (2004). W tym samym roku otrzymał medal „Zasłużony dla Powiatu Nowotomyskiego”, a w 2012 Honorową Statuetką Burmistrza Opalenicy za połączenie życia z pasją wszystkiego, co opalenickie”. Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu przyznałomu medal Labor Omnia Vincit (2007). Zarząd Główny PZERiI wyróżnił Złotą Odznaką Honorową (2011). Przez Zarząd Główny TPPW wyróżniony medalem „Za Zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych (2003), nagrodą honorową „Dobosza Powstania Wielkopolskiego” (2009) i Odznaką Honorową „Wierni Tradycji” (2010).
Pogrzeb śp. Zygmunta Dudy odbył się na opalenickim cmentarzu.

Zobacz zdjęcia z pogrzebu Zygmunta Dudy

Korzystaliśmy z materiałów centrum kultury i biblioteki