Wspomnień czar. Absolwenci grodziskiego liceum spotkali się 50 lat po maturze

Od momentu, gdy przystąpili do egzaminu maturalnego, minęło już pół wieku. Była to oczywista sposobność do spotkania, wspomnień i refleksji. Maturzyści z rocznika 1973 spotykają się regularnie, co pięć lat, już od ćwierć wieku. Tym razem okazją był okrągły jubileusz, bo dokładnie 50 lat temu opuścili mury grodziskiego liceum. Na zaproszenie absolwentów odpowiedzieli również nauczyciele Irena Bajońska – Piotrowska i Waldemar Kandulski.

- Pierwsze spotkanie odbyło się 25 lat temu. Nie było je trudno zorganizować, trudniej było nam się poznać - przyznają z uśmiechem absolwenci grodziskiego liceum.

Takie spotkania to przede wszystkim okazja do wspomnień i rozmów, bo przez pięć lat w życiu wszystkich wiele się zmienia.

- Upływ czasu jest tak szybki, życie właściwie ucieka nam przez palce. To przykre, ale na wiele rzeczy nie mamy czasu, choć tak być nie powinno. Takie spotkania koleżeńskie należy kontynuować - to taka odskocznia, wycieczka w przeszłość, ale i w przyszłość

- przyznają absolwenci z rocznika 1973.

Czas, który spędzili w murach grodziskiego liceum, wspominają niezwykle miło. Podczas spotkania rozmawiali o pierwszych, szkolnych miłościach, o młodzieńczych wybrykach, które dziś - po wielu latach - wywołały mnóstwo uśmiechów, ale też o niezapomnianych nauczycielach, którzy pojawili się na ich drodze.

- Taką osobą była z pewnością Waleria Milczyńska, która była wzorem dla innych kobiet. Zawsze elegancka i pełna klasy, miała niezwykłe zainteresowania kulturalne. Nie zapomnimy też pani Marii Dworzyńskiej, która była bardzo wymagającą nauczycielką języka polskiego, naszego matematyka Zenona Grzybowskiego czy historyka Zdzisława Baryłkowskiego.

Nasi rozmówcy zgodnie przyznali, że nauka w latach siedemdziesiątych wyglądała zupełnie inaczej niż obecnie.

- Byli nauczyciele, u których panowała taka cisza na lekcji, że było słychać nawet muchę. Miałam odmierzaną spódniczkę, bo była o pięć centymetrów za krótka. W liceum obowiązywał granatowy strój i tarcza. Mimo tego rygoru, czasy szkolne wspominamy jako naprawdę piękny okres w naszym życiu.

Choć od zakończenia nauki w liceum minęło tak wiele lat, absolwenci wciąż mieli błysk w oku, gdy rozmawiali o dawnych czasach. Wszystkich łączy przede wszystkim mnóstwo wspomnień i duma, że kończyli właśnie tę szkołę.