Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Zmarł Maciej Morawski, wybitny syn Ziemi Kościańskiej

opracował Andrzej Rajewicz
Bogdan Ludowicz
W niedzielę, 6 czerwca, w paryskim szpitalu uniwersyteckim zmarł w wieku 91 lat Maciej Morawski. Redaktor, wieloletni działacz emigracyjny, Honorowy Obywatel Miasta Kościana i Miasta i Gminy Krzywiń.

Maciej Morawski był dziennikarzem, publicystą i wybitnym polskim działaczem emigracyjny. Urodził się 20 września 1929 r. w Poznaniu i był synem dyplomaty i pisarza Kajetana Dzierżykraj Morawskiego z Jurkowa – ambasadora Polski we Francji przy rządzie Wolnych Francuzów gen. de Gaulle.

Dzieciństwo i lata młodzieńcze

Dzieciństwo spędził w Jurkowie w gminie Krzywiń. W czasie II wojny światowej mieszkał w Małej Wsi, Warszawie i Belsku koło Grójca. Uczył się na tajnych kompletach, od września 1944 roku był Żołnierzem Armii Krajowej w drużynie łączności w Belsku.

Maciej Morawski zmarł 6 czerwca 2021 r. w Paryżu, przeżywszy 91 lat.

Wiosną 1945 roku wraz z matką powrócił do powiatu kościańskiego i w marcu 1945 roku podjął naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. św. Stanisława Kostki w Kościanie. Działał w Organizacji Młodzieżowej Towarzystwo Uniwersytetów Robotniczych. Brał udział w zabezpieczaniu ekshumacji obywateli powiatu, zamordowanych w 1939 roku w egzekucjach na kościańskim Rynku i w Parku Miejskim. Mieszkał na stancji w Kościanie. Tutaj zdał maturę w trybie przyspieszonym w styczniu 1946 roku i podjął studia na psychologii w Uniwersytecie Poznańskim.

W tym samym roku wyjechał z matką do swego ojca do Paryża i przebywał odtąd na emigracji we Francji. Tam studiował na Wydziale Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu w Paryżu (Licence es Sciences Sociales CATHO), Akademii Handlowej w Paryżu, następnie w Instytucie Wyższych Studiów Europejskich Uniwersytetu w Strasburgu (był tam stypendystą Kolegium Komitetu Wolnej Europy, 1953-1954). Był (po Janie Kułakowskim) prezesem w latach 1955-1965 polskiego Zjednoczenia Młodzieży Chrześcijańsko-Społecznej (sekcji polskiej Międzynarodówki Młodych Chrześcijańskich Demokratów). Współredagował następnie "Le Nouvel Horizon", był działaczem społecznym, dziennikarzem "Journal des Finances". Współpracował z biurami paryskimi Komitetu Wolnej Europy i Radia Wolna Europa.

Praca w Radiu Wolna Europa

Od 1955 r. jako "wolny strzelec" współpracował wówczas z późniejszym dyrektorem Sekcji Polskiej RWE Zygmuntem Michałowskim, a następnie był wieloletnim etatowym korespondentem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Paryżu (1965-1992). Był bliskim współpracownik Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Uznawany był za jednego z najlepszych polskich korespondentów informacyjnych RWE, z tego powodu był przedmiotem ostrych ataków ze strony propagandy PRL (m.in. zarzut szpiegostwa). W wyniku nagonek i pogróżek jego żona, Jadwiga z Żeromskich, zaniemogła. Zasłynął pod koniec lat 80. ze swych, prowadzonych na antenie w sposób nowatorski, bezpośredni i przyjacielski wywiadów radiowych z działaczami "Solidarności". Jako dorywczy współpracownik paryskiej "Kultury" napisa m.in.. nowele pt.: Jacek i Champs Elysées. Był członkiem Polskiego Komitetu Ruchu Europejskiego i współpracownikiem paryskiej delegatury Rządu RP na Wychodźstwie.

Działalność i promowanie Ziemi Kościańskiej

W 1994 r. założył w Warszawie Klub im. Giorgio La Pira (Dialog ponad podziałami). Potem kierował m.in. Polskim Funduszem Humanitarnym we Francji, opiekującym się Domem Spokojnej Starości Polskiego Funduszu Humanitarnego w Lailly-en-Val. Zmarły był Kawalerem Zakonu Maltańskiego, a także paryskim przedstawicielem Towarzystwa Polska- Francja w Paryżu. Był Członkiem Rady Nadzorczej Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Warszawie, a także Rady Fundacji im. Kościelskich i Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej (Londyn 1967), Złotym Krzyżem Zasługi (Londyn), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1995), Medalem "Zasłużony dla tolerancji" (2006), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007). Otrzymał też oprócz Honorowego Obywatelstwa miasta Kościana Honorowe Obywatelstwo Miasta i Gminy Krzywiń. Kawaler francuskiego Orderu "Arts et Lettres".

Maciej Morawski mieszkał w Paryżu. Od 1989 roku utrzymywał systematyczne kontakty z Kościanem. W działalności publicystycznej, w kraju i zagranicą, zawsze podkreślał dumę z faktu, iż wywodzi się z powiatu kościańskiego. O swoich związkach z Ziemią Kościańską mówił w każdej ważnej wypowiedzi.

Wyznawał zasadę, że punkt wyjścia do miłości człowieka w ogóle stanowi ukochanie tak zwanej małej Ojczyzny – Kościan, obok Paryża uważał za najważniejsze miasto swojego życia.

Często odwiedzał groby krewnych i przyjaciół na kościańskich cmentarzach, spotykał się z młodzieżą szkolną. Warto dodać, że park w Kościanie nosi imię jego ojca ambasadora Kajetana Morawskiego. Jubileusz 80-lecia urodzin Maciej Morawski obchodził właśnie w Kościanie w 2008 roku – specjalny spektakl o życiu i pracy Macieja Morawskiego przygotował na tę okazję ówczesny dyrektor KOK Janusz Dodot.

Opracowano na podstawie mat. UM Kościan.

od 7 lat
Wideo

Konto Amazon zagrożone? Pismak przeciwko oszustom

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na koscian.naszemiasto.pl Nasze Miasto