Grodzisk. 2015-rok pełen ważnych rocznic

Początki zmian...
Na początek rocznice związane z samorządem terytorialnym. W tym roku mija 25 lat od momentu odrodzenia się samorządu. W Grodzisku, jak w całej Polsce po zmianach ustrojowych w 1990 roku odbyły się wybory samorządowe, a pierwszym burmistrzem został Tadeusz Błaszak. Rząd powołał wtedy organy terenowe administracji – Urzędy Rejonowe.
W naszym mieście szefem urzędu, który mieścił się w gmachu dawnego przedwojennego starostwa został Przemysław Smulski, później znacząca postać na scenie politycznej województwa wielkopolskiego jako radny sejmiku i członek zarządu województwa. W 1975 roku, a więc 40 lat temu wprowadzona została przez Edwarda Gierka reforma tworząca nowy podział administracyjny Polski. Grodzisk jako jednostka administracyjna miał być siedzibą gminy, w której skład miało wejść miasto i kilka wsi z bezpośredniego sąsiedztwa. Reforma likwidowała „gromady” i „powiaty”.

Jubileuszowe daty
11 listopada minie dokładnie 90 lat od momentu, kiedy zbudowany w Grodzisku stadion, został uroczyście oddany do użytku. Fundatorami stadionu byli między innymi generał Kazimierz Sosnkowski, hrabina Franciszka Żółtowska z Grąblewa, Adam Szczerbiński, Marian Szermer, Zygmunt Kurnatowski z Gościeszyna, hrabia Ignacy Mielżyński z Iwna – Daków Mokrych, książę Olgierd Czartoryski z Siedlec – właściciel Granowa, ordynat Stanisław Niegolewski z Niegolewa.
Równo sto lat temu w 1915 roku uformowana została drużyna skautów imienia Tadeusza Kościuszki, pierwsza na naszym terenie drużyna harcerska. Aby podjąć legalną działalność zarejestrowała się ona we władzach pruskich jako Klub Sportowy o nazwie „Kolumbia”.
- 110 lat temu przypada szczytowy okres rozbudowy miasta pod władzą pruską. W 1905 roku oddano do użytku gmachy dzisiejszego Starostwa Powiatowego, Sądu Rejonowego i nowego kościoła ewangelickiego (dzisiejszy Kościół Najświętszego Serca Jezusowego). To niemiecki wkład w nasze miasto. 1 października 1905 roku uruchomiono również połączenie kolejowe z Wolsztynem - dodaje S. Skrzypczak.
26 października 1885 roku otwarto budynek progimnazjum, pierwszą w mieście szkołę średnią. Otrzymała ona gmach w którym dziś mieści się „Słowak”. 155 lat temu w 1860 roku w drukarni grodziskiej Augusta Schmaedickiego z inicjatywy i pod redakcją ówczesnego proboszcza grodziskiego księdza Aleksego Prusinowskiego rozpoczęto wydawanie zasłużonego dla sprawy narodowej „Tygodnika Katolickiego”
W tym roku, dokładnie 240 lat minie od śmierci Wojciecha Opalińskiego. 24 marca 1775 roku umarł bezpotomnie ostatni z rodu Opalińskich - właściciel Grodziska. Rozpoczęły się długoletnie spory spadkowe. Grodzisk stał się własnością Teresy z Opalińskich Potockiej, później był w rękach między innymi rodzin Bieczyńskich, Ponińskich, Beymów. - W siedemnastym wieku w kronikach Grodziska pojawiają się wpisy których nie będziemy szczególnie miło wspominać. W 1615 roku, a więc cztery wieki temu wspominany jest pożar, który strawił znaczną część miasta. W początkach tego stulecia wzmiankowane są również epidemie „morowego powietrza” (dżumy) w 1600 i 1620 roku. Z wydarzeniami tymi związane są „działania” świętobliwego Bernarda z Wąbrzeźna, dzięki któremu Grodzisk został „wyleczony” z dramatu i zdobył nowe bogactwo- wysokiej jakości wodę, która być może znów jak w tamtym czasie będzie używana do produkcji doskonałej jakości piwa. Zobaczymy czy po latach rok 2015 wspominany będzie jako rok wskrzeszenia produkcji piwa grodziskiego. Nowi właściciele browaru zapowiadają premierę nowego Grodziska na obecny rok. Z niecierpliwością czekamy - dodał historyk.

Chwilowa radość i łzy...
27 stycznia minie 70 lat od chwili kiedy wojska radzieckie wyzwoliły Grodzisk spod okupacji hitlerowskiej. Dzień wyzwolenia zapisał się w nie tylko radośnie, ale również tragicznie. Wracamy dziś do niezwykle mroźnej zimy roku 1945. Wtedy rusza po niemal półrocznej przerwie ofensywa Armii Czerwonej. Zostaje wyzwolona Warszawa, wojska radzieckie szybko wbijają się klinem w stanowiska niemieckie i prą w stronę rzeki Odry. Armia Czerwona wkracza też na obrzeża Ptaszkowa. Dochodzi do walk. W ich trakcie Wojska Radzieckie przełamują niemiecką obronę. Hitlerowcy wycofują się w stronę Grodziska. W pamięci żyjących jeszcze nielicznych mieszkańców Ptaszkowa zachowały się wspomnienia strzelaniny oraz masakry jaka spotkała składający się z bardzo młodych Niemców oddział hitlerowców idących na Ptaszkowo. Prawie wszyscy zginęli i według relacji świadków zostali pochowani na jednym z pól pod stogiem słomy. W ostatnich latach ekspedycje polsko –niemieckie poszukują w tych rejonach śladów ciał niemieckich żołnierzy.

W Grodzisku trwa panika wśród żyjących tu Niemców. Rozpoczęła się ewakuacja rodzin niemieckich. Przyjechało wojsko frontowe, wśród nich jednostka SS. W rejonie Piask rozpoczyna się decydujące natarcie radzieckie. 27 stycznia grupa mieszkańców wyprawiła się do Rosjan i z rejonu Pantaleonowa wprowadziła Armię Czerwona do opuszczonego przez okupantów miasta. W mieście z wolna następował stan radości. Na ulice zaczęli wychodzić ludzie i gromadzić się na rynku. Nikt nie przeczuwał, że chwila radości z wyrzucenia okupantów, zamieni się w rozpacz. Nagle nad mieszkańcami i żołnierzami radzieckimi pojawiły się samoloty niemieckie, które zbombardowały plac. Samoloty zrzuciły bomby.

Podczas nalotu zginęli: Stanisław Kałek, Andrzej Leśniczak, Michał Tomaszewski, Florian Wieczorek, Kajetan Kaczmarek i Teofil Kiciński. Ranni zostali: Kazimierz Dolata, Franciszek Nowak, Wojciech Karpiński, Feliks Sibert, Lech Formanowski, Jerzy Badurski, Wacław Gawroński i Marek Bochyński.