Rudniki: tak kiedyś wyglądał pałac FOT

Ruczyńscy w Rudnikach

Niegdyś Rudniki, jako przyległa do Opalenicy wieś należały do rodu Opalińskich herbu Łodzia. Ostatnim właścicielem opalenickich ziem był Wojciech Leon Opaliński, wojewoda mazowiecki oraz sieradzki. Zmarł on jednak nie pozostawiając po sobie żadnych potomków, i tym samym zaczął się długoletni proces o pozostały po nim spadek.

W jego trakcie dobra te pod kuratelą sądową były oddane w dzierżawę. Wieloletnimi dzierżawcami, a w końcu właścicielami rudnickiego majątku byli u schyłku XVIII i w wieku XIX Radońscy. Był to szlachecki ród, rozsiany niemal po całej Wielkopolsce. Jeden z jego przedstawicieli, Nepomucen Tadeusz Radońskin urodzony właśnie w Rudnikach 17.05.1804 roku był oficerem Powstania Listopadowego. Zmarł w wieku 38 lat w Żegocinie. Jego siostra- Kornelia Radońska (1806-1890), choć zmarła w Poznaniu to została pochowana na cmentarzu w Michorzewie, czyli w rodzinnej parafii. Na początku XX wieku dwór wraz z majątkiem został kupiony przez rodzinę Ruczyńskich. Przejęli oni majątek po niemieckiej rodzinie Friedricha Franza von Beyme.

Tadeusz Ruczyński był członkiem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Obecny wygląd rudnicki dwór zawdzięcza prawdopodobnie jemu. Jak czytamy w książce „Dwory i pałace wiejskie w Wielkopolsce” Marcina i Piotra Libickich poprzez przeprowadzony w 1925 roku remont starszego XIX-wiecznego budynku, dwór miał nawiązywać do najlepszych polskich tradycji. Nowi właściciele rudnickiego majątku chcieli nadać mu prawdziwie polskiego charakteru. Dlatego też nawiązali do bardzo popularnego przed I wojną światową kostiumu narodowego w jego nieco bardziej stonowanej, klasycystycznej wersji.

Życie na fotografii

Jak możemy zaobserwować na zachowanych w szkolnych zbiorach fotografiach rodziny państwa Ruczyńskich, dwór okalał piękny ogród oraz park, który był miejscem spędzania wolnego czasu i spotkań towarzyskich. Prawdopodobnie na zachowanym do dziś boisku Ruczyńscy wraz z przyjaciółmi chętnie grywali w tenisa oraz biesiadowali na werandzie z tyłu pałacu. Dwór był również istotnym miejscem dla mieszkańców wsi, a szczególnie pracowników majątku. Na fotografiach uwieczniono m.in. pracujących parobków podczas sianokosów. Na innej możemy zauważyć, iż na frontowych schodach obchodzono prawdopodobnie dożynki (widzimy panie stojące w ludowych strojach wraz z wieńcami). Zachowały się też pamiątki pokazujące wnętrza pałacu: piękne meble, obrazy, fortepian. Widać, że mieszkający w tym pałacu prowadzili bogate i wystawne życie. Byli też właścicielami jednego z nielicznych zapewne w owych czasach na naszym terenie samochodów. Państwo Ruczyńscy gościli w swoim dworze znamienite postaci, które na trwałe zapisały się w lokalnej historii, jak np. ksiądz Aleksander Żmidziński, proboszcz michorzewskiej parafii propagator oświaty rolniczej, języka polskiego w szkolnictwie, który był współorganizatorem zaplecza aprowizacyjnego Powstania Wielkopolskiego. W 1926 roku majątek Tadeusza Ruczyńskiego liczył 685 hektarów. Rodzina opuściła Rudniki w 1939 roku.

Rudnicki pałac dopiero w połowie lat 70-tych XX wieku stał się siedzibą rudnickiej Szkoły Podstawowej. Wcześniej zajęcia odbywały się w dwóch innych budynkach, umiejscowionych przy wjeździe do Rudnik od strony Niegolewa.