Termin siewu jęczmienia jarego - zalecane daty są wcześniejsze dla odmian browarnych

Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa w opublikowanej Metodyce integrowanej produkcji jęczmienia browarnego wskazuje, że wiosną sieje się przede wszystkim odmiany browarne. PIORIN zaznacza, że produkcja jęczmienia browarnego jest trudniejsza od innych typów użytkowych, powodzenie przynosi w warunkach wdrażania dobrych praktyk rolniczych.

Dostępność wody wiosną dla roślin jarych, takich jak jęczmień jest kluczowa. To od wilgoci w glebie na tym etapie w ogromnym stopniu zależy późniejsze plonowanie. Wczesna wiosna bywa w Polsce sucha, co pokazały ostatnie lata, dlatego wielu doradców rekomendowało wczesne siewy. Jęczmień jary należy do roślin o krótkim okresie wegetacji.

Optymalny termin siewu też przypada od 20 marca, ale trwa aż do 10 kwietnia, a po 10 kwietnia nie jest już wskazany, choć możliwy. Im później siejemy ten gatunek, tym bardziej narażamy się na słabe plonowanie, wskazuje Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego.

- Jęczmień browarny wymaga wcześniejszego terminu siewu niż pastewny, przekazują specjaliści w Metodyce integrowanej produkcji jęczmienia browarnego PIORIN. - Powinien to być koniec marca lub pierwsza dekada kwietnia (w przypadku wydłużenia się zimy). Opóźnienie terminu siewu powoduje zmniejszenie plonu ziarna, podwyższenie zawartości białka i łuski w ziarnie oraz pogorszenie jakości browarnej, zwłaszcza ekstraktywności słodu.

Zwraca się uwagę, że jęczmień często jest wysiewany w mieszankach z owsem i innymi gatunkami zbóż i roślin strączkowych głównie na paszę. - Ten gatunek też powinniśmy siać wcześnie, ale nieco później, w bardziej ogrzaną i suchszą glebę niż owies, pszenżyto jare i pszenicę jarą - tłumaczy doradca w jednym z poradników KPODR.

PIORIN: - Należy stosować zaprawiony materiał siewny o wysokiej jakości, aby otrzymać pełne i wyrównane wschody, decydujące o prawidłowym wzroście roślin i dobrej architekturze łanu. Ziarno siewne powinno być zdrowe, czyste, o zdolności kiełkowania co najmniej 95%.

Jęczmień ma mniejszą wrażliwość na czynniki klimatyczne takie jak niedobór opadów czy duże wahania temperatury i dlatego odznacza się wśród zbóż jarych, większą niezawodnością plonowania. Zaletą jęczmienia jest największa odporność na suszę (w porównaniu z innymi zbożami) ze względu na niższy współczynnik transpiracji.

W okresie od siewu do krzewienia opady optymalne powinny wynosić około 12 mm na dekadę. Krytyczny okres dla jęczmienia jarego to faza strzelania w źdźbło i kłoszenia. W tym czasie rośliny potrzebują dużo wody do wytworzenia ziarna. Optymalna ilość opadów w tym okresie wynosi 20-23 mm na dekadę. Najgroźniejsze dla jęczmienia jarego są tzw. posuchy atmosferyczne. Występują one, gdy w okresie 10 dni przed fazą kłoszenia i około 10 dni po kłoszeniu opady są niższe niż 10 mm na dekadę.

Optymalna temperatura w okresie wschodów powinna wynosić 5-7°C, w fazie krzewienia około 8°C, co przyczynia się do produktywnego krzewienia.

Ujemnie na wartość browarną jęczmienia wpływa długotrwała susza i wysoka temperatura w czasie wegetacji, gdyż obok obniżki plonu ziarna (w wyniku zmniejszonego pobrania składników mineralnych) zwiększa się zawartość białka i łuski w ziarnie, a zmniejsza się celność ziarna i ekstraktywność słodu, podaje PIORIN.

Jęczmień ma większe wymagania glebowe od owsa, pszenżyta i żyta ze względu na słabiej rozwinięty system korzeniowy oraz krótki okres wegetacji. Przypisuje się mu także największą wśród zbóż wrażliwość na kwaśny odczyn gleby. Dlatego jęczmień powinno się uprawiać przy pH gleby powyżej 5,5 na glebach lżejszych, a powyżej 6,0 na glebach zwięźlejszych.

Źródła: PIORIN, Metodyka integorwanej produkcji jęczmienia browarnego, KPODR