Kino w naszym mieście. Jak to kiedyś było?

Kino w Grodzisku Wielkopolskim. Niegdyś jeden z bardziej reprezentacyjnych budynków w Grodzisku. Dziś czasy świetności ma za sobą. Są tam mieszkania i lokale usługowe, niektóre puste. Fasada wymaga renowacji.

Budynek dawnej restauracji, hotelu i kina na Starym Rynku w Grodzisku pochodzi z 1910r. Niegdyś w tym miejscu, jak wspomina regionalista Dariusz Matuszewski, stała oberża. - Zdecydowanie bardziej skromnych rozmiarów. Należała do rodziny Kutznerów. Przez lata właściciel nie mógł wystarać się o rozbiórkę budynku. Nagle w niejasnych okolicznościach wybuchł pożar, który całkowicie strawił starą oberżę i Kutzner postawił okazały gmach, w którym otworzył restaurację i hotel „Zur Krone” czyli „Pod koroną” - opowiada kustosz Muzealnej Izby Tradycji Grodziskiej. - Była tam także sala do przedstawień, w której w 1918 r. uruchomiono kino dźwiękowe.
W taki oto sposób zaczęła się historia bez wątpienia miejsca, które swego czasu skupiało życie towarzyskie Grodziska. - To był lokal luksusowy - dodaje regionalista. - Byle kto tam nie wszedł, elegancki wystrój, oferta kulturalna. To tam np. odbywały się w okresie zaboru uroczystości z okazji urodzin cesarza Wilhelma czy wygranej bitwy pod Sedanem.

Gdy po okresie zaborów budynek stał się własnością Wincentego Jarosza zyskał po prostu nazwę „U Jarosza”. Znaczenie

tego miejsca nadal było bardzo ważne. To w tym hotelu zatrzymywali się bogatsi kupcy, przyjeżdżający na występy artyści. Tam np. w 1932 r. oficjalnie żegnano przed rozwiązaniem powiatu ostatniego starostę grodziskiego. Oto treść kilku zaproszeń z tamtych czasów: „Cech Fryzjerów i Perukarzy zaprasza 13 stycznia 1935r. na spektakl „Katastrofa przed ożenkiem” połączony z zabawą taneczną. Doborowa orkiestra, różne niespodzianki” lub „Grono Poborowych rocznik 1906 zaprasza na wieczorek pożegnalny. W programie polonez z bukietami, biała polka z orchideami, o północy biały walc księżycowy” . Hitem jest np. zaproszenie na I. Reprezentacyjny Bal Morski (gdzie Grodzisk a gdzie morze?- przyp.), który w 1939 roku zorganizowała Liga Morska i Kolonialna.

Po wojnie w restauracji powstał sklep obuwniczy, a na pietrze mieszkania. Kino jednak wciąż funkcjonowało. Z ciekawostek podajmy, że kino, które współcześni znają pod nazwą „Wenus” miało w przeszłości kilka nazw. Wcześniej „Zdrój”, a po wojnie „Światowid”. W zbiorach muzealanych jest zaproszenie na otwarcie „Światowida” podpisane przez Wydział Kinofikcji przy Ministerstwie Informacji i Propagandy. Sala była nie tylko miejscem seansów filmowych, ale i przedstawień, koncertów, zabaw. - Z pewnością swój największy boom kino przeżyło w latach komunizmu. To tu chodziło się na randki. Od piątku do niedzieli bilety wykupione były w komplecie.

Pamiętam jak zawsze w kolejce, gdy wychodzili po filmie mieszkańcy z wcześniejszego seansu, a przychodzili kolejni szedł szmer ”A były momenty?”. Pamiętam także obowiązkowy „Tydzień kina radzieckiego” i propagandowy film „Premia”, który opowiadał o tym jak to grupa robotników nie chciała premii, bo uznała, że na nią nie zasłużyła - śmiech.

Kino zlikwidowano pod koniec lat 90. I tak ostatnie miejsce świadczące o historii i przeznaczeniu tego budynku umarło.

Kino w naszym mieście. Jak to kiedyś było?